Samatq

В эпосе Манас уйсынов кыргызы назвали үйшүн. Я отталкиваюсь от этого. Для меня Манас авторитетный источник

Я все же не вижу переход от жосун в үйшүн.

У нас немало женских имен с приставкой -кан

У кыргызов-солто есть ветвь Көгөй. По санжыре они отдельно идут, от Эштека. Феликс Кулов — көгөй

По Селенге хиргисууры находятся Бири кетти Қаңгайга Бири кетти Алтайга

Азык Нокто ага всех Тагайских

В некоторых санжыра Азык, Черик и Чекир Саяк возводят к Карачоро. Саяк и Азык были усыновлены Тагаем. Так то Саяк сын Байыша. Черик сводный брат Көкө и Дайыра. Он был передан Көкө Наалы на воспитание. Черик был знаменосцем Тагая. как и Чубак (в эпосе Манас) был знаменосцем. Чубак Манастан кем бекен — есть крутая пословица (чем Чубак уступает Манасу). Чубак сын Акбалты — нойгут (могол) по эпосу. Внутри черик есть ветви — бай чубак, ак чубак.

Айбат — грозный, суровый

Ыссык говорят у нас

У нас до сих пор популярны имена девочек Арууке, Аруузат

Жаныш-Байыш саякский эпос Жаныс род Дулат

Ысық — с Иссык Куля кара татары кыргызы до сих пор на Ысык Көл. Говорят Ыйык Көл почем Ысык Көл непонятно, оно не горячее

Ыйык Кут — Идикут

Аруу — чистый, миловидный

Кыргызский ыйык как у саха ытык — святой Ыдык др тюрк ийгиликтүү — успешно

Конинаюу арабы не едят потому что “как ты можешь есть своего друга”. Запрета нет. так-то арабы едят с удовольствием варана!!!

У саха это үтүө

ізгі не думаю что ыйык

Edgü — ийги. Ийгилик.

Дубал — стена. Иранизм

Бөгөт — 1) запруда; 2. преграда, препятствие сууну бөгүү говорят бөгүш — ответвление арыка, оросительной канавы. бөгөөлдө — преграждать путь, идти наперерез.

Вот еще серьёзная работа https://www.academia.edu/41634555/EMİR_TİMUR_UN_İÇ_ANADOLU_DA_UYGULADIĞI_TEHCİR_SİYASETİ_KARA_TATARLAR

https://www.academia.edu/42942293/FARUK_SÜMER_ANADOLUDA_MOĞOLLAR https://www.academia.edu/35209329/MOĞOL_HÂKİMİYETİNDE_ANADOLU_VE_ANADOLUDA_MOĞOL_NOYANLARININ_İSYANLARI Farsça eserler: Nizâmeddin-i Şâmi, Zafernâme, yay. F. Tauer, Pra- ha, 1937, s. 99, 139-140; MuInIddin-i Natanzi, Müntehabü't-tevârih, yay. J. Aubin, Tahran, 1336 ş, dizin, s. 437; Şerefeddin Ali-i Yezdi, Zafernâ- me, yay. M. Abbâsi, Tahran, 1336, s. I, s. 289, 448-451, 454, 465, 475, II, 196, 199, 257, 369, 372, 391, 405, 406; Hâfiz-i Ebrü, Zubdetü't-tevârih, Fâtih ktp, nr. 4371, 4o2a-404b, 439b-44oa, 45oa, 457a, 468a-b, 469a; aynı müellif, Zeyl-i Câmiü't-tevârih-i Reşidi, yay. H. Beyâni, Tahran, dizin, s. 263; Mirhand, Rayzatu's-saf, Luknov, 1332, VI, s. 193, 196, 204-205. Arapça eserler: ibnü'l-Furât, Târihü'l-düvel ve'l-mulük, nşr. K. Zu- rayk, Beyrut 1939, X; ibn Arabşah, Acüibu'l-makdür, Kahire 1285, s. 24, 40, 43, 45, 46, 47, 75, 76, 8o, 81, 118, 119, 192, 199; el-Makrizi, Kitâbu's- suKık, Kahire, 1972, III-IV, dizin; ibn Hacer, İnbau'l-gumr, Haydarâbâd, 1972-1973, S. 25, 61, VI, s. 238-242; İbn TağrıBirdi, el-Menhelü's-sâfi, Kahire, 1956, I, s. 232, 240; es-Sehavi, ed-Dav'ul-lâmi'. Kahire 1353, I. s. 244, 245; Fethullah el-Bağdadi, et-Târihü'l-Giysi (biricik nushast İrak'da hususi bir ktititPhanede); eserin Kara Koyunlular ve Ak Koyunlular bölümü yayınladığıgibi (M. Schmidt-Dumont, Turkmenische herrscher des 15. Jahr- hunderts in Persien und Mesopotamien, nach dem Tarih ıtl-Gıyati, Freiburg im Breisgau, t 97o), sonra tümü Bağdad'da yayınlanmıştır; A. Azzâvi, Bağdad, 1936, II, dizin, s. 382; F. Köprülü, Azeri, İA, II, s. 13o-131.

Çelebi Sultan Mehmed tek başına Osmanlı tahtına geçtikten sonra 819 (1416) yılında Samsun seferinden dönerken İskilip yöresinde pek çok Tatar obası görmüştü. Osmanlı hükümdarı, sadakatlerinden emin olamadığı için bunların daha faydalı hizmetler görebileceklerine inandığı Rumeli yakasına göç ettirilmesini emretmişti. Çoğu Filibe yöresinde yerleştirilen bu Tatarlar’ın başında Minnet Bey’in oğlu vardı. Karaman ilindeki Moğol oymaklarının nüfusu azdır. Bunlar Mugal Samagarı (Ilgın yöresi), Kutlu Boğa Yüzü (İshaklu yöresi), Boğaz Tatarı (İshaklu yöresi) ve Celâyir (Aksaray yöresi) adlarını taşırlar. Ankara bölgesindeki Tatar oymaklarından en ilgi çekici olanları Tos Boğalar’dır. Tos Boğalar, 1387’de Karamanlılar ile Osmanlılar arasında Konya civarında yapılan savaşta Karaman ordusunda yer almışlardı. Çorum yöresindeki kalabalık Tatar topluluğunun önemli bir kısmının Çelebi Mehmed tarafından Rumeli’ye göçürülmesine rağmen bir kısmının eski yurdunda kaldığı görülür. Bunlar İskilip’in batısında Katar yöresinde oturuyorlardı. Katar adı bu Tatarlar’ın beylerinden birinden gelmektedir. XVI. yüzyılda Katar kazasında Katar’ın oğulları yaşamaktaydı. Tatarlar’ın kalabalık bir halde yaşadıkları yerlerden biri de Yozgat yöresiydi. Fakat buradaki Tatarlar’ın pek çoğu göç ettirilmişti. Bundan dolayı yöre daha sonra Oğuzlar’ın Bozok kolundan olan Dulkadırlı ve Halep Türkmenleri oymakları tarafından iskân edilmiştir. Sivas-Ankara arasındaki geniş sahada yaşayan Ulu Yörük topluluğuna mensup Çungar ve Çavurcı gibi oymakların Tatar menşeli olduğu anlaşılmaktadır. Ankara’da Esenboğa, Kızılcahamam’a giden ana yolun solundaki Mürted, Kazan beldesi ve Mamak Moğollar’dan kalma adlardır. Bu yer adları Moğol beylerinin isimlerinden gelmektedir. Van gölü kıyısındaki Ahlat’ın yaklaşık 15 km. kuzeydoğusunda Sutaysazlığı ve Sutaygediği, Malazgirt yöresinde Tatargazi, Tatardüzü, Tataryazısı gibi yer isimleri dikkati çeker. Aksaray’a bağlı Bulargı köyünden başka Bolu-Gerede arasındaki Çağa beldesinin adı da Moğollar’dan kalmadır. Буларкы так моего прадеда звали

Osmanlı Hükümdarı Yıldırım Bayezid’in Orta Anadolu’yu fethetmesi üzerine Tatarlar Osmanlı hizmetine girdiler. Osmanlı kaynakları ittifakla Ankara Savaşı’nda Tatarlar’ın hainliği yüzünden yenilgiye uğranıldığını yazarsa da onların Çağatay ordusunun saflarına geçmelerinin yenilginin başlıca sebebini teşkil ettiği doğru olmamalıdır. Diğer taraftan Timur, bu muharebede ordusuna katılan Tatarlar’ı mükâfatlandırmak yerine Türkistan’a göç ettirip Seyhun’un ötesindeki topraklara yerleştirmek niyetindeydi. Türkmenleşmiş olan bu Tatarlar yolda kaçmaya çalışmışlarsa da yakalanıp çoğu katledilmiş, önde gelenleri Semerkant’a gönderilirken bir kısmı Kâşgar bölgesine yollanmış, bir bölüğü de Isık Göl taraflarına iskân edilmiştir. Timur, Anadolu’daki Kara Tatarlar’ın hepsini göçürmeyi başaramamıştı. Geride kalan oymaklar yine eskisi gibi Ankara, Çorum, Amasya, Yozgat yöreleriyle Karaman ilindeki bazı yerlerde (Ilgın, Akşehir, İshaklı, Koçhisar, Aksaray) yaşıyorlardı.