reicheOnkel

Халх Монголын малчин Хатгин овгийн нүүдэлчин Харц язгуурт Дамдинсүрэн Харь газар суухдаа Эх нутгаа эрмэлзэж Элгэн саднаа дурдаж Эцэг эхээ санагалзаж Эгшиглэж шүлэглэсэн нь энэ байна. Энэ бие өсч Эрийн цээнд хүрлээ Эр бие чангарч Хүний зэрэг боллоо Энд тэнд явж Юм үзмээр бодогдлоо Эргүүлж тойруулж бодвол Хол явмаар санагдлаа. Сав шимийн номд Санаа зоригоо хандуулаад Сайхан төрүүлсэн эхдээ Салахын ёсыг гүйцэтгээд Сайн мориндоо морьдож билээ Салж морьдсон тэр цаг Санааны дотор илхэн Сац бас бодоход Хөрст дэлхийн хөвөөнд Хөх тэнгэрийн хормойд Гадаад далайн эрэгт Гайхамшигт Лениний хотод Шинэ цагийн сониныг үзэж Шинжлэх ухааны шимийг хүртэж Ертөнцийн чанарыг ойлгож авах Ердийн боловсролыг оролдоно. Саваагүй холыг зорьсон тул Сааралгүй эрдмийг хичээх чухал Аюулгүй алсыг давсан тул Алжаалгүй номыг үзэх чухал Эрдмийн хичээлийг эрхэмлэвэл зүй Энэнийг ганц чухал болгоод Эхийн сэтгэлийг мартвал буруу Энхрийлж санах эх минь Хөвөөрөн харагдах хөндийн амаар Хөхрөн бүрэлзэх мананы дундуур Хөндөлсөн байх уулын хөтлөөр Хөвөлзөн нүүх үүлний доогуур Өглөө үдэш саравчлан харж Өдөр шөнө санаашран шаналж Унтах бүр уулзан зүүдэлж Сэрэх бүр дурсан ярьж Арай гэж энэ өдрийг өнгөрөөвөл Асар удалгүй шөнө хэтрээд Алтан наран зүүн зүгээс мандаж Аливааг гийгүүлээд маргааш болно. Маргаашийн цаана бас маргааш Өдөр шөнө ээлжилсээр л байна. Явчсан хүү бас ирээгүй Буурал ижий минь дурссаар л байна Байлаа гээд илүүдэх нь бараг Үгүй гээд дутагдах нь бараг Ийм л нэг хүн Энд явж байна. Хөөрхий зайлуул ижий минь Хөөршөөж намайг харахлаар Муу бүгдийг сайн болгож Муухай бүгдийг сайхан болгож Эхийн сэтгэлийг мэдсэн юм бол Эргэж хардаггүй, учир юу вэ? Эхээ очиж өргөхгүй Дэмий чалчаад юу хийнэ. Гэнгэнэж гунганаж суухын оронд Гэртээ харивал барлаа биз Эхийгээ очиж өргөвөл Элбэрэл гэдэг нь тэр шүү>> Энэ ертөнцөд хүн гэж төрөөд Эрдэм сурахгүй тэнэгээр өтлөх үү Энэ цагт эр гэж өсөөд Гэрийг сахиж насыг барах уу? Яршиг төвөг хоёроор Өөрийн биеийг эрхшүүлж Мэдэхгүй чадахгүй хоёроор Хамаг хэргийг мухарлаж Унтаж идэх хоёрыг Жаргал болгон эрхэлж Нүд нуух анилдан Гэдэс гүзээ цүрдийн Ууж идэхдээ уургын морь Урагшаа гишгэхдээ ургаа хад Ухарч гэдрэгээ уллаж Улбайж балбайж хэвтэх нэг муухай. Айл зэргэлдээ олон улсаас хоцрохгүй Ах дүү түмэн үндэстнээс гээгдэхгүй Бохир бүдүүлэг ёсоо халахын төлөө Боловсон чийрэг байдалд дэвшихийн төлөө Өөрийн биеийг гололгүй Өчүүхэн чадлыг чамлалгүй Алд биеийг гамналгүй Алхайж суун залхууралгүй Энэ миний хүү гэж Олны сүрэгт оруулаад Энхрий миний үр гэж Улсын зэрэгт явуулаад Хaйрлах гэж тэвэрч суулгүй Халдаж чангалж сургаад Хал үзүүлж хашир болгох Харьд явуулж догь болгох нэг чухал. Зуун уулыг давж Мянган усыг гатлаад Энэ газар суухдаа Эхээ дурсан санагалзахыг Буруу гэж хэлэх үү та? Буц харь гэж болох уу та? Ахин дахин бодохлоор Аргагүй учир ийм шүү нөхөр минь! Ачит буурал ижий минь Амраг үрээ дурсан байж Амьсгал санаагаа алдан байж Алаг нүдээ анин харан байж Ариун тунгалаг нулимсаа унагаадаг бол Алимд түүний дусал бүр Алсад суугаа миний зүг Аршаан болон цацраг даа. Хайрт буурал ижий минь Харьд яваа хүү чинь Хамаг сайхан юмыг Ханатал үзэж явна даа. Энэ газар над Элдэв зовлон байхгүй Энхрий хүүгийн төлөө Эх минь битгий зов доо. Үсний өнгө ялгавартай боловч Үйлс явдал ялгаваргүй Үг хэл ялгавартай боловч Үзэл зорилго ялгаваргүй. Энэ их оронд Элдэв үндсэний хүмүүс Эзэн хүн мэт алхалж Эрх жаргалаар амьдарна. Олны гяндан болсон Орос орныг хувилгаж Ард түмний эзэмших Ажлын ордон болгожээ. Жаргалын энэ ордонд Соёлын наран мандаж Уужим болоод гэрэлтэй Улам хөгжих замтай. Эдний хийсэн юмыг Эзэрхэг ноёд булаахгүй Хийсэн ажилд тохируулан Хэмжээ зүйгээр хувиарлана. Энэ сайхан газарт Эрдэм сурч яваа минь Эрхэм дээд аз гэж Эх минь анхаарч мэд дээ. Ах дүү минь хүндэлнэ Амраг нөхөд минь асарна Хөнжлий чинь дэлгэнэ, дүү минь Хөлий чинь хучна, бэргэн минь Өнөө маргааш гэж яаралгүй Өег тавтайгаар бодож Санаа амар сэтгэл тэнийж Бие амар хөл жийж Тал сайхан нутагтай билээ Тамсаг сайхан устай билээ Таван хошуу малтай билээ Тараг айраг элбэгтэй билээ Өвгөн настан эцгийнхээ Өмөг түшигт өссөн би Өнөр буурал ижийнхээ Өршөөл хайрд хүмүүжсэн би Залгамж хойд үе байна Залуу халуун нас байна Хуучин балраа орхиё гэж Хувьсгалт ажилд оролцъё гэж Зориг бүхнээ шийдээд Жолоо юугаа атгаад Агуу санаа сэдээд Алсын моринд дөрөөлөөд Саран мэт тодхон Саяхан мэт санагдавч Сар өдөр өнгөрсөөр Санамсаргүй жил боллоо Өргөн талд өссөн би Үдшийн гэгээг чиглээд Ази тивд төрсөн би Алс хойтод зориод Наргүй өдөр бүрэнхий Саргүй шөнө харанхуй Эегүй нөхөр яг Эрдэмгүй хүн таг Эцгийн минь сургаал тэр Өвгийн минь гэрээс тэр Эрхэм сургаал үүнийг Эндэлгүй дагахаар Үр нь гэсэн намайгаа Үнэн сэтгэлийн үүднээс Үргэлж санадаг байдлыг Үлгэрлэж гаргаж хэлэхэд Хөвүүн болон заяасан Хөөрхий тэр үр минь Хүрээд ирэх болов уу гэж Хүсэн санаж эрмэлзэж Зажилсан хоол шимтэй болбол Тавагтаа үлдээж Балгасан цай амттай болбол Данхандаа хоцроож Санан санан сар өдрийг тоолж Бодон бодон болзоо хугацааг хэмжиж Уулзсан бүгдээс сураглан асууж Учирсан бүгдэд хүсэмжлэн ярьж Ингэж ихээр санадаг Тэгж ихээр хүсдэг Тэр хүн нь аль вэ? Аваад үзье, хар даа Алд хүрэхгүй хэмжээтэй Атигар бага биетэй Суу залиар сулхан Сурсан эрдмээр дульхан Тагжгар туранхай биеий минь Тантайчсан тарган гэх Дахлай хөх нүүрий минь Мантайчсан цагаан гэх Задгай үгийг ингээд нурштал Зарим таньдаг нөхдийн хэлэх нь: <<За яршиг нөхөр гуай Завхай үгийг бүү донгос! Үгүй! Нөхөр, учир байна. Үнэнийг хэлэлцье нягтаар Үнэмшиж чагнавал над хэрэг Үргэлжлүүлж бодвол хэнд ч хэрэг, Аавын бийд хүнтэй танилцах Агтны бийд газар үзэх Эд хураахаар эрдэм сурах Эртний мэргэдийн сургаал биш үү. Эхнэрээсээ ондоо хүнтэй танилцалгүй Эмээлээсээ өндөр даваа давалгүй Айлаасаа бусдын үүдийг таталгүй Ахаасаа бусдын занг мэдэлгүй Гэдийж суун хэлхийж Хойшоо суун холхойж Хуучнаа баримтлан үхширч Яг баримтлан ягширч Эхээс үр хүүхэд төрсөөр Үрээс үүд өрх үүссээр Хүн нь зон болж яваа Хүлэг нь сүрэг болж яваа Өнөр сайхан монгол үндсээ хөгжүүлж Өргөн сайхан эрх чөлөөгөө бадруулж Өтгөн сайхан мал сүргээ өсгөж Өн сайхан нутаг усаа эзэмшиж Аль байдаг чадлаар чармайж Арга ухаан бүгдээ нэмэгдүүлж Олон нөхдөө хөгжөөн уриалж Олон түмний төлөө зүтгэх нэг чухал. Үрийг хүмүүжүүлэх ачит эхээ Үүрдийг уламжлах алтан хэлхээ! Түмд төлөө нэмээд Төрд үрээ нэмээд Ийм ийм учруудыг Илэрхийлж бүгдийг хянавал Ингэж миний яваа нь Илүү ч биш зөвтэй. Эхийн санаа үрд Үрийн санаа ууланд Уулын цаана ус Усны цаана уул Элдэв газар тэнэсэн Элбэрэлт багат миний хүү Энэ мэт гайхаш тасарч Эхээ дурссан санаа Цал буурал ижийгийн минь Цаглашгүй мэнэрсэн сэтгэлийг Цайг сүүгээр сүлэх мэт Цаг зуурам ч баярлуулах болоосой. Асралт ижий минь ээ, хүү чинь Аль нэгний зарц болж яваа биш Арван шар цай олж ядаж яваа биш Ардын төлөө чин санал барьж Амгалант сайн цагийн босгыг алхаж Алдарт гэгээн оронд эрдмийг суралцаж Амар мэнд яваа учрыг минь мэдээд Ай хөөрхий ижийн минь гуниг арилах биз. Эндхийн хүн намайг Эцэг эхийн адил Элдэв зүйлд тэтгэж Эрдэм номд сургана. Үзэх сургууль сонин Үеийн нөхөд олон Үндэс бүрийн хүний Үр хүүхэд бидний Харгис хуучны ёс бол Хайлах цас мэт устаж байна. Хамгаар эрхт ёс бол Хаврын цэцэг мэт дэлгэрч байна Ачит Ленин багшийн Асар мэргэн удирдлагаар Ажилчин тариачин нэгдэж Арга хүчийг хавсарч Нийт хүн бүгдээр Нэг гэрийн ах дүү мэт Нийлж ажлаа бүтээх Нийгэм журам тогтжээ. Идэвх зоригт баатрууд Их ажлыг бүтээгээд Илтэд үрийг үзэж Инээх баясах хосолно. Азтай хүү би чинь Алс газар сууж байна Ах дүү хоёр минь Амраг эхээ өргөж байг Миний бие эзгүй ч болов Миний нөхөд үлдсэн Эрвэй би эзгүй ч болов Эх янаг чамайгаа Жаргал эдэлж амар суу даа Жирийн янзаар тайван бай даа Жил болж чөлөө тавих цагт Жиг нэг болж би нэг харих шүү, ижий минь. Цаг улирлын дулаарахад Цас мөсний хайлахад Харьсан шувуу ирдэг Явсан хүн эргэдэг Хатаж хоцорсон өвс ногоо Нар чийгээс амьдран ургана Хагацаж явсан эх хүү Баяр цэнгэлээр уулзан золгоно. Санасан хэрэг сэтгэлчлэн бүтээд Хэлсэн үг ёсчлон болоод Уулзсан цагт өлзийтэй болтугай! Учирсан хойно жаргалтай болтугай! 1934 Хотел ссылку вставить но битой оказалась. В общем прошу прошения братья тывалар, что не по теме тут пишу.

к чему Вы клоните? Вы что хотите нам сказать что Шивэй зафиксированный китайскими канцеляристами в 8-м веке какую то связь имеет с монгольским словом Шивээ, который в старомонгольском зафиксирован как сибэгэ? Как быть с современными шивэями? Они никак не монголоязычны.

Да че же Вы господин АКБ хотите от нас монголов обосабливаться? Халх монголын малчин Хатагин овгийн нүүдэлчин Харц язгуурт Дамдинсүрэн Харь газар суухдаа ... Халха-монгольский скотовод Хатагинского роду кочевник Черной кости Дамдинсурэн Чужом краю находясь ... Вот так начинается поэма "Буурал ээж" (Седой матери) прославленного ученого Дамдинсурэна. Казахи Вы так похожи на монголов и так далеки в то же время. ))))

Кавчин скорее всего каучин, разновидность хушин. Каучины причисляются в числе других монгольских племен которые осели в Мавераннахре, остальные вроде барласы, арлаты. В книге "Татаро-монголы в Азии и Европе" посмотри.

Восьмизнаменных как то не могу назвать монголами, они скорее маньчжурами себя осознавали. Есть статья Марка Эллиота по поводу этничности в восьмизнаменном корпусе. А призванные войска обоих Монголии участвовали в первой части Джунгарской кампании, когда реально воевали, а не истребляли людей. После 1756 года те вернулись домой. В карательных экспедициях участвовали только знаменные войска. Особенно усердствовали солоны.

А кто спорит что это не Казахстан сейчас? Да к сожалению Джунгарское государство исчезло из лица земли, на ее землях живут русские, китайцы, казахи, уйгуры. А этот "агрессор" то воевал с казахами в 1755-1760 гг? После смерти Галдан-цэрэна такая заваруха началась что до казахов никаких дел не было. То и дело к ним бежали джунгарские нойоны. Как бы считались уже друзьями, родственниками.

Оккупировали? А че ж Вы до сих пользуетесь "вражескими" названиями местностей? Чо же не вернули исконные казахские названии? Ну я говорю нападать на женщин и детей это восхваляемое удальство. Не казахи устранили. Цинские войска уничтожали джунгаров и в обезлюдевшее место казахи пришли. Согласен на последнем. А то юзеры из РК, очерняют только одну сторону. Без огня дыма не бывает.

Восточный Казахстан это территория бывшей Джунгарии. Надо признать. Воевать с детьми и женщинами это конечно удальство, особенно когда народ истребляет регулярная армия врага с другой стороны. Это называется нож в спину. Че-то не припоминаю что джунгары вторгались в казахские жузы когде те находились в состоянии войны скажем с Россией. А че-ж Вы Тарбагатай называете целый район. Неужто средневековые казахи говорили на языке монгольской группы?

Уважаемый, А-жа это тогоны или тугухунь. Еще одна ветвь сяньбэй. Их потомками считают ныне монголоязычную монгар или тужень.

Да да, у нас самые плохие это "худжаа"-потомки китайских мерчандайзеров. Ну не может настоящий монгол продать свою родину. Интересное наблюдение.

Интересно, эвенки и орочены ныне различаемые различались ли в период Цин? Единственное что помню это восемь хошунов (баци) солонов, куда входили и дауры и старые баргуты. Эти солоны есть эвенки? Вот типа историческая песня эвенков эвенкийского хошуна. В конце кадры того хошуна сплошь с монгольскими именами.

Вот они ононские хамниганы прозванные тунгусами а ныне эвенками. Взято из книги Материалы Куломзина 1897 года. А вот так они выглядели в 50-х годах в Шэнэхэне. Семья хамнигано-цонгольская. Предки одной шэнэхэнской бурятки.

Я вполне себе допускаю что китайцы вслед за русскими поголовно записали в эвенки и хамниганов наших обурятившихся. Ононские хамниганы проживавшие по Онону и разделяющиеся на казаков и ясачных с 1761 года, в советском союзе поголовно записаны в эвенки, хотя они к ним очень посресдтвенное отношение имеют. Казаки-хамниганы обрусели вошли в состав забайкальских русских, ныне называемые гуранами. А ясачные обурятились и вместе с бурятами же в эмиграцию подались. И в Шэнэхэне их немало. Когда китайцы начали выращивать у себя 56 национальностей они и записали тех обуряченных хамниганов в эвенки, хотя они по-эвенкийски не бе не ме. Потому что ононские хамниганы очень древний субстрат монгольского народа говорящие на архаическом монгольском языке. Не халха, не буряты окружавшие их не говорили на таком архаическом языке. А то что в дореволюционной России их назвали конными тунгусами, это простое недоразумение. В их составе было конечно настоящие эвенки и те которые разводили оленей, но таковых было очень мало и в процентном отношении они были в абсолютном меньшинстве.

http://www.youtube.com/embed/Gf-IeODVZ6E Трейлер фильма "Аравт"-Десятка.

Просто Hooker видимо удивился монголоидностью казахов которые представлены на видео. Наши монгольские казахи не такие, они скажем более похожи на уйгуров. Носатые, бородатые зеленые глаза и т.д. Впрочем много раз об этом говорили. Казахстанские казахи, которых показывают по тв резко отличаются от наших. Вот и возглас ИМХО.

Эти хусцы то были цзе-особое племя сюнну, выходцы из Средней Азии. Гумилев неудачно расшифровал как кул. И знаменитая фраза сюнну сказана именно на языке цзе.

Я предположил что это может быть средневековое монгольское имя Тогочар. С учетом того что этот жоужаньский хан носил титул Чу кэхань как назвал своего брата основателя тогонского государства, муюнский принц Жологуй. Тогочар же объясняется с монгольского как Тогончик, маленький тогон. Очевидно, тот жоужаньский хан каким-то образом был связан с тогонами. Поэтому наверное носил такое имя и титул. А связь тогонов с жоужанями прослеживается в источниках. Оба были противниками табгачского государства Вэй.

Ну француз Пельо так считал. А мадьяр Лигети посчитал их протомонголами разобрав те же самые материалы. Приоритет отдается Лигети. З.Ы. словарь это как-то громко сказано. там всего то 14 слов, если не ошибаюсь.

на предпоследнем фото череп незадачливого грабителя. Европеид однако с собакой своей хотел грабануть, но был задавлен и заживо замурован. Не рассчитал коварство древних уйгуров. )))

тут фото отчет. http://shuud.mn/index.php?option=corner&appid=19&task=view&id=28775

Первая группа слов все таки не связан с вороном, а с вором. Это вор ворует, грабит, истощает, ищет добычу. И третья группа слов че то не понятно кроме хэрээ. Видимо вы пользуетесь словарем не ахти.

Казахи, кыргызы тоже не особо чурались Цинского подданства.

Нет, я всего лишь указал на другие отличные от ваших взглядов мнении остальных ученых мира. А насчет конкретно моих предков да, мое личное мнение.

Монгол Улс с 1911-1924. Республиканский Китай звал это государство Внешняя Монголия, подразумевая под эти только нынешнюю Монголию. Но по маньчжурской терминологии, Внешняя Монголия это и плюс нынешний АРВМ и автономные округа монголов в СУАР, Цинхай, Хэйлунцзян и Гирин. Внутренняя Монголия это те монголы которые вошли в состав в знаменитый маньчжурский 8 знаменный корпус и прямо подчиняющиеся императору. А внешние монголы не считались прямыми подданными маньчжурского императора, между ними стояли князья чингисиды, чоросы, хасариды, белгутаиды которые своим сюзереном признали маньчжурского императора.

Вы адресовали вопрос другому человеку. Те же памятники тюркские подтверждают что врагами тюрков были на востоке отуз-татары, китаи, татабы. Те же байыирку. Кроме некоторых "ученых" из бывших республик СССР, эти племена признаются за предков средневековых монголов. В походе некого "Шынгысхана" буряты точнее бурят-монголы действительно не участвовали. А в походах Чингисхана, да участвовали племена которые стали потом в РИ называться брацкими калмыками, бурят-монголами а после Хрущева теперь только бурятами. Само маленькое племя бурят, который был завоеван Джочи в 1207 году, почему то вошел частично в состав нынешних кыргызов. Видимо после Аригбөкэ, Хайду распорядился ими. А все остальные, а это эхириты, хори-туматы, хонгодоры и другие рода были распределены между тысячами, и соответственно принимали участие в военных походах. До 80-ти процентов нынешних бурят России до 1727 году так и не назывались бурятами. Название это распространилось на них вместе российской администрации. Немец Франц Ланганс так и писал: «Монголы, в российском подданстве находящиеся … объявляют, что будто бы им монголами называться от Российских правительств давно запрещено. В ревизиях действительно писаны братскими» Лично я уверен мои баяутские предки когда то составлявшее одно из 13 курень Чингисхана, находились в рядах армии Монгольской империи.