Монгольская песня "Таван хасаг" (5 казахов)

[dovuki]

Участник тех событий,комендант города Урги Х.Б.Кануков был поэтом,написал текст песни типа " Песня красных калмыков".За точность названия я не ручаюсь.В школе разучивали и исполняли хором.Текст был не имоверно трудный,плохо запоминающийся,мелодия затейливая в монгольском стиле.Теперь понятно,где этот текст был написан.Некий микс калмыцкого и халхаского языков.

[Tengeribeki]

Altai Xangai, ну отрицать, что барон Унгерн с белогвардейцами, бурятскими казаками и монголами освободил Ургу, имея 1400 воинов против 7000, а после окончательно изгнал их из Монголии после 2-векового господства китайцев, вы же не будете.

[Hooker]

Altai Xangai, ну отрицать, что барон Унгерн с белогвардейцами, бурятскими казаками и монголами освободил Ургу, имея 1400 воинов против 7000, а после окончательно изгнал их из Монголии после 2-векового господства китайцев, вы же не будете.

Халхов и чахаров Баяр гуна в армии Барона были больше чем бурятских казаков.Барон в основном с помошью халхов и чахаров освободил Ургу.

Попытка китайцев господствовать в Урге(эта была только в Урге) продолжалась только 2 года, начиная с 1919 года.

400 монгол 10000 гаминг ялна(400 монгол могут победить 10 тысяч китайцев!!!!)

Хиагтыг чөлөөлөх тулалдаанд 400 монгол цэрэг, 10 000 гамингийн өөдөөс давшаад ялсан нь огт худлаа. Буу, сэлэм барьж үзээгүй 400 малчин орчин үеийн зэвсэгтэй, бас ч гэж байнгын армийн 10 000 цэргийг ялах ямар ч боломж байхгүй, энэ бол “домог” гэлцэнэ.

Энэ гаргалгааг анх Баабар “Нүүдэл суудал” номондоо гаргаснаас хойш ихээхэн тархах шинжтэй болжээ. Хятадуудтай байлдвал заавал ялна гэж боддог Монголчууд сүүлийн үед орчин үеийн зэвсэгтэй хятадууд биднээс илүү гэж бодох болжээ. Хүн хүчний харьцаа ба зэвсэглэлийн чанарыг тооцвол энэ нь байж болох мэт авч бодат хийгээд бодат бус хүчин зүйлүүд бас бий. Бодат хүчин зүйл нь зэвсэглэлийн хувьд Хиагтыг чөлөөлсөн Монголчууд тийм ч муу байгаагүй юм.

ХХ зууны эхээр Оросын армийг зэвсэглэж эхэлсэн Мосины загварын винтов, морин цэргийн сэлмээр өвч зэвсэглэсэн байлаа. Түүнээс бороохой шийдэм барьж, нум сум эвшээлгэж дайраагүй юм. Пулемёт буу лав дөрөв байжээ. Мөн их бууны галын дэмжлэгтэй байв. Харин 400 цэрэг нь дан малчин байсан эсэх тухайд тун сонирхолтой дүгнэлт хийж болно. Хиагтын орчимд цугларсан Ардын журамт цэргийг лав л Зөвлөлтийн сургагч нар сургасан гэх мэдээлэл байдаггүй. Нөгөө талаас нь үзвэл байлдааны туршлага хийгээд зэвсэг эзэмших чадварын хувьд Монголчууд илүү байсныг нотлож болно.

Учир нь Хиагтын орчим цугласан цэргийн дотор хашир туршлагатай дайчин олон байв. 1913-1919 онд Өвөр Монгол болон Монголын өмнөд хязгаарт хятадуудтай амжилттай байлдаж байсан Богд хаант улсын цэргийн дайчид олноор очжээ. Д.Сүхбаатар ч гэсэн Харчин гүн Бавуужавын цэргийг устгахад гарамгай байлдаж баатар цол шагнуулсан 12 хүний нэг. Ногоон намын дарга Д.Энхбатын дурсан ярьснаас үзвэл Сүхбаатартай зэрэг баатар болсон өвөг ах Сэрээтэр нь Сүхийг дагаж Хиагтад очсон ба хувьсгал хийж байгаа эсэхээ ч мэдэхгүй, хятадтай байлд гэхэд хятадтай, оростой байлд гэхэд Оростой байлдаж явжээ.

Зэвсгээ хураалгаад тарсанд цөөнгүй нь Богд хаант улсын армийн пулемёт сумангийн дарга Д.Сүхбаатар нарын хамт Монгол улсаа чөлөөлөх хүсэлтэй Хиагтад очжээ. Тэд өмнө нь ялж сурсан, хятадуудтай эрэгчин эмэгчнээ үзэхэд бэлэн байв.

Тэр ч байтугай 1918 оны сүүл, 1919 оны эхээр Хятадын цэрэг Монголд орж байхад Баргын ван Манлайбаатар Дамдинсүрэн “Хүрээнд хятадыг бүү оруул, зүүн хязгаараас хятад оруулахгүйг би батлан даана” гэсэн захидал ирүүлж байсныг бодоход Монголчууд хятадтай байлдахдаа огт эмээхгүй байжээ.

Учир нь 1911 оноос хойшхи Монгол Хятадын тулалдаануудад Монголчууд үргэлж ялж байв. Мөн цэргийн хашир дайчид нэгдсэн нь Шинжаанд Хятадыг эсэргүүцэн босоод байлдсаар Оросын хилд орж Сэлэнгэд ирж суусан Илийн Сумъяа бэйсийн хошууны дайчид байв. Тулаанд хатуужсан тэр дайчид байлдааны чадвар өндөртэй байсан нь дамжиггүй. Пулемётчид нь дан Монголчууд байжээ.

Цэргийн тоо чадварыг өсгөхийн тулд Оросын армийн цэргүүдэд лам дээл өмсгөсөн, дээлийн хэлтгий захны цаанаас орос цэргийн форм харагддаг байсан гэх цуу яриа үндэсгүй юм. Хэрэв үнэхээр оросын цэргийг Хиагтын тулаанд оруулсан бол юуны өмнө зэвсэгтэй харьцах чадвараар нь пулемётчидийн дунд оруулах учиртай.

Харин Өвөр Монголоос ирсэн цэргүүдээс нэг цахар суман /тавьт/ Баяр гүний захиргаанд Бароны цэрэгт байв. Энэ тавьт хятадуудтай байлдахдаа аймшигтай харгис агаад өршөөлгүйгээрээ зартай байлаа. Баяр гүн Хиагтыг чөлөөлөөд байсан ардын журамт цэргийг дутуу үнэлсэн үү, харгис дайчидтайгаа түрүүлж давшаад бутцохиулж, өөрөө шархдаж олзлогдсоныг бодоход Хиагтыг чөлөөлсөн Монголчуудын байлдах чадвар сүрхий байжээ.

ХХ зууны эхний Монгол Хятадын дайн

“Сайтар бэлтгэгдсэн түмэн хүнтэй” хятадын байнгын арми гэгч хөөрхийлөлтэй байдалд байжээ. Чухамдаа Юань Шикай Монголыг цэргийн хүчээр бус дипломатын зальжин аргаар эрхэндээ оруулсан юм. Түүнээс бус Сүй шүжаны арми Монголд орж ирэхдээ байлдаан хийгээгүй билээ.

Хэрэв Монголчууд байлдсан бол? Энэ бол их сонин асуулт.

Гэхдээ үүнд хариулах жишээ бий. Нэг дэх нь Манлайбаатар Дамдинсүрэн вангийн захидал. Хоёр дахь нь Монголын армийн жанжин Хатанбаатар Магсаржавын цэргийн ур чадвар. Энэ хүн 1911 онд Ховдыг чөлөөлөх дайнаас хойш гадны цэргүүдтэй 41 удаа байлдахдаа нэг ч ялагдаагүй юм. Ялангуяа 1913-1914 оны Монгол хятадын дайны туршлага тэдэнд хангалттай байв.

1912 оны эцсээр Юань шикай 33 460 цэрэг, 85 их буу, 54 пулемёт бүхий зургаан замын цэргийг сайтар зэвсэглээд өвөр Монголд түлхэн оруулж, Монгол руу давшуулжээ. Чингийн Засгийн газар хар тамхины дайнд ялагдсаны дараахнаас армиа шинэчилж эхэлсэн бөгөөд Чин гүрэн унасны дараа генерал Юань Ши Кай засгийн эрхэнд гараад армиа өргөтгөсөн юм. Мэдээж бүр 1912 онд Хятад цэргийн тоо, зэвсэглэлээр Монголоос хамаагүй давуу байснаас гадна армиа европ маягаар зохион байгуулсан байв.

Харин үүний өөдөөс Оросын армийн зэвсэглэлээс хасаж байсан бердан буунаас дөнгөж салж, хагас нь винтовоор зэвсэглэсэн Монголын армийн 1000 орчим цэрэг замдаа хүчээ зузаатгах уламжлалт аян дайнд хятадын армийн өдөөс хөдөлсөн байна. Монголын арми тэр үед ердөө л хоёрхон хээрийн хөнгөн их буутай байв.

Тулалдаан одоогийн Монгол Улсын нутаг дээр бус өвөр Монголын нутагт болсон нь Богд хаан бүх Монголын хаан хэмээн нутаг дэвсгэрээ харийнхнаас хамгаалсан хэрэг байв. Баруун хязгаараар нэг зам, Дариганга, Егзөрийн хийдийн чиглэлээр нэг зам, Сөнид Улаанцавын чиглэлээр Монголчууд давшжээ.

Гэтэл үр дүн нь гайхалтай. Хятадууд анх довтолсноор баруун замын цэрэг Цагаан түнгийн орчим тулалджээ. Анхны тулалдаан 1913 оны 6 дугаар сарын нэгэнд болоход хоёр талаас 22 хүн үрэгдэж, 30 хүн шархаджээ. Хоёр дахь тулалдаанд Хятадын талаас 2000 гаруй цэрэг, харин Монголын талаас 700 цэрэг тулалджээ. Мэдээж хятадын байнгын арми зэвсэгээр Монголоос хамаагүй илүү л байж таарна.

Тулалдааны үр дүн тооцоогоор биш, ёстой жам ёсоор Монголчуудын ялалтаар төгсчээ. Монголчууд 20-ийг алаад, 50 агтыг нь олзлоод хөөн гаргасан байна. Энд уг нь Монголчууд ялагдах ёстой биз дээ? Энэ мэт Монголчууд Хятадын армийг байнга ялж байснаар барахгүй Хөх хотыг өнгөртөл давшжээ. Хятадын армитай хийсэн тулаанаас олзолсон зэвсгээр өөрсдийгөө зэвсэглээд зогсохгүй, олзолсон болон “хоцрогдсон хуучин” зэвсгээсээ 10.925 нэгж бууг Өвөр Монголчуудад өгсөн ажээ.

Мэдээж Монголын арми дан морьт цэргээс бүрдэж байлаа. Байлдаанд ялж байсан ч гурван улсын хэлэлцээрээр Монголын армийг эргүүлэн татжээ. Оросууд Богд хаанаас цэргээ татахыг шаардаж, шинээр зэвсэг нийлүүлэхээ зогсоож байв. Монголын ноёд армиа зэвсэглэх бүхий аргыг хэрэглэж байв. Оросын хаан зэвсэг олгохыг татгалзсаны дараа Монгол ноёд зэвсгийн үйлдвэрийн даргыг нь хахуульдах замаар “албан бусаар” зэвсэг авахыг хүртэл оролджээ.

-1914 оны дайны хүчний харьцааг үзэцгээе. Хятадын арми зарим мэдээгээр герман, хятадад үйлдвэрлэсэн винтовоор хангасан 39.900 цэрэг, 85 их буу, 54 пулемёттай байжээ. Гэтэл Монголын арми хоёр замын нийлээд 2000 гаруй цэрэг, үүний хагас нь винтовоор хангасан, хоёрхон их буутай буюу зам бүр нэг их буутай байлаа. Бүр 1915 онд Монголчууд ердөө 24000 цэргийг л зэвсэглэх чадвартай болсон юм.

Гэтэл байлдааны үр дүнг гайхалтай. Монголчууд 1911-1919 оны хооронд хятадыг дийлж 1693 винтов, 160 шахам мянган сум, 715 сумтай 4 их буу, 5 пулемет олзолжээ. Цэргийн тоогоор 15 дахин, пулемётаар 8 дахин, их буугаар 42.5 цөөн хэрнээ ийм амжилт олжээ. Тэр үед хүрээнд Монголчууд их түрэгдэж байгаа гэнэ, үхэх нь гайгүй юм байх гэлцэж байснаа ялж байна гэлцэх болжээ.

Хожим Хатанбаатар “Байлдахад хэцүү биш, хүний олноор л бүслэх гээд байх нь зовлонтой” гэж ярьж байжээ.

Мэдээж монголын арми нөгөө “Тунгалаг тамир” киноны Ням өвгөн цахиур буугаа магтахдаа “Баатрыг нь эс боловч жирийн цэргийг нь дөнгөчихнө” гэсэнчлэн суманд даагддаггүй баатруудаас бүрдээгүй. Бүгд л буу, сэлэм барьж үзээгүй гэгдэх “малчид” л байсан. Тэгэхээр прагматикаар үнэнийг тодруулдаг хүмүүсийн тооцоогоор бол Хиагтад Монголчууд гарцаагүй ялагдахаар барахгүй аль 1914 онд л бүрэн эзлэгдчих байжээ. Тэгтэл яагаад ялагдсангүй вэ?

1914 онд Монголын Засгийн газар цэргээ эргүүлэн татсан ба Өвөр Монголыг цэргийн хүчээр бус дипломатын аргаар нэгтгэх боломж бий гэж үзэж байжээ.

Хүрээ яагаад эзлэгдэв?

Арми нь амжилттай байлдаж байсан атал Сүй Шү Жан 1919 онд яагаад хүрээг эзэлчихдэг билээ? гэж гайхмаар.

Богдын Засгийн газрыг муучлах, ангийн тэмцлийн зоригоор түүхийг гуйвуулахдаа коммунизмын үед Богд Хаант Монгол Улсын армийн дайчин гавъяаг нуудаг байжээ. Хүрээнд Хятад цэрэг орж ирсэн нь үнэндээ зальжин дипломатч Чен И-гийн явуулга байв. Монголын ноёдыг, тэр дундаа Ерөнхий сайд болсон шанзав Бадамдоржийг хээл хахууль цутгах, айлган сүрдүүлэх замаар эрхэндээ оруулж, тэднээр Зөвлөлтийн аюулаас хамгаалах цэргийг Хүрээнд ирүүлэх хүсэлтийг Юань Ши Кайд бичүүлснээр Хятадын цэрэг байлдалгүй Хүрээнд иржээ.

1921 оны эхээр Барон Унгерн Хүрээг эзлэхэд Хятадын байнгын арми 12.000 мянган хүнтэй байжээ. Гэвч энд бас л гайхалтай үйл явдал болж, Хүрээнд бэхэжсэн хятадын цэрэг Баронд бутцохиулан сарнин зугтжээ. Барон Унгерны Азийн морин дивиз ердөө 800 гаруй хүнтэй, нийлсэн Монголчууд 200 гаруй байв. Хэрэв дагуураас авч гарсан зэвсгээ бүрэн авчирсан бол 6 их буу, 20 пулемёттай байжээ.

Гэтэл Хүрээнд байсан генерал Жан Цинхуйд 2 бригад явган болон морьт цэрэг, нэмж дайчилсантай нийлээд 15.000 хүн, 40 их буу, Гочкисийн системийн хүнд пулемёт 100 байжээ. Гэвч тэр Хүрээнээс ховх цохиулан ихэнх нь хойшоо Хиагтын зүг зугтсан ба 1500 орчим цэрэг өмнөд зүг зугтсаныг Саж ламын төвд цэргүүд ба Унгерний цэргүүд толгой дараалан хяджээ.

Хиагтад

Хиагтад байрласан хятадын цэргийн хүчин дээр Баронд цохигдон хүрээнээс ухарсан 6000 цэрэг нэмж очсоноор 10.000 орчим цэрэг лавтай байжээ. Энэ бол сүр сүлд нь үхсэн эмх цэгцгүй, хүний нутагт хашигдсан арми байлаа. Хиагтын тулааныг Монголчууд 3 дугаар сарын дундуур бага хүчээр эхлүүлсэн нь хүйтэн хахир цаг өнгөрөхөөс урьтаж ялах гэж яарсных. Нөгөө талаас Бароны дайралтаас амжих гэсэн хэрэг байх.

Гитлерийн армийн ялагдлын шалтгааныг Оросын хахир өвөл гэж олон эрдэмтэн үздэгтэй адил Оросоос ч хатуу хахир Монголын өвөл хавар гамингуудыг бүрмөсөн зутраажээ. Харин Монголчуудын хувьд хавар цаг бол эх нутгийн нь нэг л улирал билээ. 3 дугаар сарын 18-ны үүрээс авахуулж давшсан Монголчууд харуй бүрий болоход хятадын армийг бүрмөсөн бут цохиод Хиагтаас хөөсөн байв.

Хятадын армийн үзэл суртал, цэргүийн сэтгэл санаа авах юмгүй байсан нь ойлгомжтой. Хүрээнд 10 дахин бага хүчтэй Баронд ховх цохиулсан энэ армийн үлдэгдэл урагш бус хойшоо зугтсан нь гайхалтай. 10.000 орчим мянган хүнтэй арми байсны нотолгоо нь Ардын журамт цэрэгт цохиулсан гамингууд хүчээ бөөгнүүлж байгаад Хүрээний баруун талаар дайрч гарахыг оролджээ.

Генерал Резухин тэднийг тосч байлдахад Барон Унгерн цахар цэргүүдээр хүч нэмж, эцэст нь өөрөө цэрэг аван байлджээ. 3 дугаар сарын 24-нд Барон ялж, генерал Жа У тэргүүтэй 4000 гаминг олзолжээ. Энэ тулаанд 5000 гамин алуулсан гэсэн мэдээ байдаг ба 8000 винтов өдий төдий сум олзолсон байна. Ингээд тооцвол Хиагтаас 9000 гамин, 8000 орчим винтовтой зохион байгуулалттай ухрах оролдлого хийжээ. Их буу, пулемётаа хаясан бололтой.

Яаж ч бодсон Хиагтад Монголчууд ялсан нь маргаангүй юм. Энэ бол бараг сүүлийн 70 жилд Монголчуудыг зоригжуулж байсан ба хятадтай байлдвал бид гарцаагүй ялна гэсэн итгэлийг хадгалж ирсэн юм. Монголчууд Хятадыг дорд үзэж байхад харин Хятадууд хүч чадалтай, зэрлэг дайчин Монголчуудаас эмээсээр иржээ.

Бүр 1455 онд Монголын Эсэн хааны 40.000 цэрэг авч давшаад Хятадын хагас сая цэргийг дийлж, эзэн хааныг нь олзолж ирсэн түүх бий. Үүний түүхэнд Түмогийн хэрэг гэдэг. Монголчууд дайтах чадвараа хадгалж ирсэн бөгөөд ХХ зуунд ч хэвээрээ л байсан юм.

Зэвсэглэл харьцангуй ойролцоо нөхцөлд Монголчууд илэрхий аархаж ялалт байгуулж байжээ. Байлдааны тактик, цэргийн үзэл суртал зэрэгцэн сэргэж байв. Монголчууд аймшигтай харгис хэрцгий байсан тухай Хятадын түүхчид бичдэг нь ч бас худал биш. Олзны хүнээр туг тахих, чойжин буух зэрэг ёслолууд нь Хятадын цэргүүдийг их айлгадаг байжээ. Харин энэ бол харгислал биш ердөө л уламжлал байжээ.

Сүүлийн үед зөвхөн МАХН-ыг муучлах зорилгоор Хиагтын тулалдааны яруу алдарт эргэлзэх болсон нь тийм ч сайн юм биш. Үнэндээ Хиагтыг чөлөөлсөн олон Монголчууд коммунист хувьсгалын төлөө тулалдаагүй бөгөөд эх орноо харийнхнаас чөлөөлөх л хүсэлтэй байжээ. Сүхбаатарын болон Магсаржавын цэрэгт байлдсан дайчдаас хожим ердөө 15 хүн л МАХН-д элсэж байжээ. Тиймээс МАХН-ыг муучлах гээд бүх түүхээ муучилж болохгүй нь.

Коммунист засаглал хожим 1929 онд зүүнтнүүд төрийн эрхэнд гарснаар бодат байдал болсон юм. Энэ гуравдугаар сарын 18-нд Хиагтын алдарт тулааны ой, Монголын Ардын армийн 86 жилийн ой болно.

Дашрамд хэлэхэд Монголын арми ХХ зуунд нэг ч ялагдаагүй билээ. Харин армийнхаа ойг 11 жилээр урагшлуулж, Богд хаант Монгол Улсын арми байгуулагдсан өдрөөр тогтоовол зүйтэй мэт санагддаг.

http://altaar.blogspot.com/2010_03_01_archive.html

[Rust]

Зуунгар - еще такой выпад в адрес другого народа - получите наказание.

[Tengeribeki]

Халхов и чахаров Баяр гуна в армии Барона были больше чем бурятских казаков.Барон в основном с помошью халхов и чахаров освободил Ургу.

Попытка китайцев господствовать в Урге(эта была только в Урге) продолжалась только 2 года, начиная с 1919 года.

Вы ошибаетесь. Вот реальный расклад из Википедии.

Состав Азиатской дивизии

1-й Татарский конный полк (есаул Парыгин) — 350 чел.

2-й Конный полк (есаул Хоботов) — 300 чел.

Монгольский дивизион — 180 чел.

Чахарский дивизион (Найден-гун) — 180 чел.

Отдельный (бурятский) дивизион (хорунжий Тубанов) — 170 чел.

Японская конная рота — 40 чел.

Артиллерийский дивизион (капитан Дмитриев) — 4 орудия

Пулемётная команда (капитан Евфаритский) — 12 пулемётов

Силы китайского гарнизона

3 пехотных полка по 9 рот — 4000 чел. (ген. Чжан Циньхуй[7])

Кавалерийская дивизия (генерал Ма) — 2900 чел.

3 батареи по 6 орудий — 18 орудий

3 пулемётных роты

Как видите халхов и чахаров было столько же сколько татар - 360/350, а бурят столько же сколько халха. Парадокс истории: спустя 7 веков потомки лесных монголов и средневековых татар вернулись, чтобы освобождать халхасцев от китайского ига, а во главе стоял потомок тевтонских рыцарей-крестоносцев, 70 предков которых погибли в различных войнах.

[The Mukhulai]

Внутренные монголы тоже поют эту песню.Откуда им знать!

[Le_Raffine]

А перевод кто может запостить?

[Peacemaker]

Дошло наконец! Это же Кегменская чернь, т.е Саяно-Алтай тюркских летописей. Вспомним знаменитый поход Кюль-Тегина и Тоньюкука на киргизов.

От нас вела одна дорога на Кёгмен,

она была в снегах, и, разузнав о том,

я воинству сказал: "Иным путем пойдем!"

Был найден проводник из азов, он сказал:

"Я сам отсюда, я округу исходил

и земли азов я все знаю, как себя I.

Дорога на Кёгмен есть по реке Аны:

один лишь переход, одна стоянка днем,

ночевка - и уж вот завидится Кёгмен..."

Я долго размышлял идти ль рекой Аны,

затем я попросил кагана моего,

чтоб разрешение дал мне выступить в поход.

Он мой одобрил план - и я, отдав приказ,

все воинство свое направил на Кёгмен.

За речкой Ак-Термель я на стоянку встал.

Затем через снега пробились мы, затем

пошли пешком, коней вели мы в поводу.

Держась за дерева, взошли на перевал.

Передние мужи с горы спустились вниз –

вослед за ними мы в долину потекли

и десять дней еще, завалы обходя,

на ощупь шли, ища, куда ступить коню.

Ошибся проводник, за что зарезан был.

Чуть что в войсках, тогда приказывал каган:

«Скачи и посмотри» - и я спешил туда,

где трудно, где нужны и знание, и власть.

"Пойдем рекой Аны!" - решил я, и пошли

мы по Аны, затем, войска оставив

и привязав коней к деревьям, стали мы

считать, кто жив, кто мертв, кто может в бой идти.

Мы проскакали ночь и проскакали день –

и на врагов своих напали в ночь, врасполох.

Мы копьями сквозь них себе пробили путь.

Но хан с войсками вновь для битвы собрались.

Сразились мы с врагом и одержали верх.

И хан их был убит, и весь народ кыргыз

был подчинен мечом кагану моему, -

вот лишь когда коней поворотили мы.

Затем, пройдя в обход Кёгменскую тайгу,

все воинство свое я возвратил в орду.

 

Я считаю,что Кёкмен это гора Хөхий,Хан-Хөхий  .

 

 

https://mn.wikipedia.org/wiki/%D0%A5%D0%B0%D0%BD_%D0%A5%D3%A9%D1%85%D0%B8%D0%B9%D0%BD_%D0%BD%D1%83%D1%80%D1%83%D1%83

 

 

[Peacemaker]

[Kenan]

 

[Kenan]

 

[Balkin]

7 часов назад, Kenan сказал:

7 часов назад, Kenan сказал:

 

 

 

 

О чем песня Пикмекер-найман?

[reicheOnkel]

о грабителях казахах.

[Peacemaker]

[Balkin]

34 минуты назад, reicheOnkel сказал:

о грабителях казахах.

Зачем воспевать грабителей, чем они выделились от остальныx грабетелей, тем что были казаxами?

[Peacemaker]

16 hours ago, Balkin said:

Зачем воспевать грабителей, чем они выделились от остальныx грабетелей, тем что были казаxами?

Эти грабители были очень бедными,взяли все что попадались на их пути.

 

[reicheOnkel]

9 hours ago, Balkin said:

Зачем воспевать грабителей, чем они выделились от остальныx грабетелей, тем что были казаxами?

В полной версии этой песни поётся о боли утраты родителей, которых эти грабители нещадно поубивали пока молодые находились на пастбище. 

[Balkin]

13 часов назад, reicheOnkel сказал:

В полной версии этой песни поётся о боли утраты родителей, которых эти грабители нещадно поубивали пока молодые находились на пастбище. 

Вы как всегда сгущаете краский вокруг ваших любимых казахов,  мелодия песни веселая, да и у исполнителей лица отнюдь не скорбящая, как видно поют с улыбкой на лице,

Думаю песня с юмором, о пяти очень бедных бедолагах вынужденых воровать.

[Kenan]

Ясно. Так о чем песня? 

[Le_Raffine]

В 08.11.2016 в 22:05, Kenan сказал:

Ясно. Так о чем песня? 

Нашел в фб

 

[Le_Raffine]

Трогательная история, да.

[Le_Raffine]

Сорри, почему-то с фейсбука ссылка не открылась в виде картинки, оказывается. Вот перевод на английский.

Tavan Hasag (Five Kazakhs)
Once upon a time 5 Kazakhs were raiding against the Mongolians. When they came to the poorest of all families a little boy shouted: take all of our animals, but leave to us one pregnant sheep, one pregnant horse and one pregnant camel then we will survive. That surprised the Kasaks and they took nothing from this family.
Translate text by Andreas Goretzky

[arkuk]

В 12 октября 2012 г. в 14:10, Tengeribeki сказал:

В Монголии популярна народная песня "Таван хасаг" "Пять казахов". В ней поется о пяти казахских Робин Гудах, которые отбирали у богачей скот и раздавали бедным казахам и монголам. Вопрос прежде всего монголам: есть ли более подробные факты иллюстрирующие эту песню?

 

http://www.youtube.com/watch?v=Rom1zKKFRGk

Из газеты: "Третью песню исполнили наши горловики Баттувшин и Баттулга. Одна из самых известных монгольских песен «Таван хасаг» сопровождалась европейскими музыкальными инструментами. Яростный ритм древней песни усиливали рокочущие басы горловиков. Это завораживало настолько, что даже утонченные скрипачки подпевали не менее яростно: Таван Хасаг! Таван хасаг!".

 

 

хотлор-хотлор-хони-нави

хундун-мула-хопци-доги

хуйна-ртыгдэ-хунгур-хасса

ухни-гдырынцин-таван-хасаг

Ханна-ардурын-ямоги-нави

хаар-хантар-тыхи-доги

хуйна-ртыгдэ-хунгур-хасан

ухни-гдырынцин-таван-хасаг

урту-урдурын-ухни-нави

улла-хантэн-буххы-доги

хуйна-ртыгдэ-хунгур-хасса

ухни-гдырынцин-таван-хасаг

ууууууууу-уууууу-ууууууу

арра-ардурын-ядоги-дови

армаг-тардын-ятоноги-доги

хуйна-ртыгдэ-хунгур-хасан

бухни-гдырынцин-таван-хасаг

тэлле-рдурун-тэнэги-дови

сыргын-бурута-хори-доги

хуйна-ртыгдэ-хунгур-хасан

бухни-гдырынцин-таван-хасаг

ууууууууу-уууууу-ууууууу

хотлор-хотлор-хони-дови

хундун-мула-хотци-доги

хуйна-ртыгдэ-хунгур-хасан

бухни-гдырынцин-таван-хасаг

олла-рдурун-ямоги-дови

хаар-халдар-тыхи-доги

хуйна-ртыгдэ-хунгур-хасан

бухни-гдырынцин-таван-хасаг

Так всё-таки эти 5 казаков Робины Гуды,  или же  просто воры разбойники?
 

[Le_Raffine]

4 часа назад, arkuk сказал:

Так всё-таки эти 5 казаков Робины Гуды,  или же  просто воры разбойники?

Разбойники напали на монголов и тогда маленький мальчик выбежал к казахам и крикнул, заберите все, только оставьте беременную кобылу, беременную овцу и беременную верблюдицу, чтобы мы не умерли с голоду. Казахи, тронутые такими словами не взяли ничего.

Так что и не Робин Гуды и не просто воры.

[arkuk]

1 час назад, Le_Raffine сказал:

Разбойники напали на монголов и тогда маленький мальчик выбежал к казахам и крикнул, заберите все, только оставьте беременную кобылу, беременную овцу и беременную верблюдицу, чтобы мы не умерли с голоду. Казахи, тронутые такими словами не взяли ничего.

Так что и не Робин Гуды и не просто воры.

Монгольские братья молчат, а пока думаю что причина не серьёзная что бы песню сочинять. А это перевод английского текста?