|
Хронологический указатель трудов К.А. Пищулиной
28.2000
253. Гийас ад-Дин Әли Йезди // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 261–262-б.
254. "Гүлшан әл-Мулук" // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 265-б.
255. Еңке төре // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 292–293-б.
256. Есенбұға // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 298-б.
257. Жетісу // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 317–320-б.
258. Жиренше сұлтан // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 320-б.
259. "Зафарнама" // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 333-б.
260. "Зафарнама-йи Мукими" // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 333-б.
261. "Зафарнама-йи Тимури" // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 333–334-б.
262. Ибақ хан // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 337–338-б.
263. Каллаур // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 348–349-б.
264. Кебек хан // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 353–354-б.
265. Көкелташ // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 367-б.
266. Кіші Мұхаммед хан // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 378-б.
267. Қазақ хандығы // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 395–396-б.
268. Қара Абдал // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 403-б.
269. Моғолстан // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 478–479-б.
270. Мұхаммед Хайдар Дулати // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 493–494-б.
271. Низам ад-Дин Биржанди // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 504–505-б.
272. Орыс хан // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 515-б.
273. "Раузат әс-сафа" // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 535-б.
274. Рашидхан // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 537-б.
275. Рузбехан // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 539-б.
276. Сұлтан Ахмед хан // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 557–558-б.
277. Сұлтан Махмұд хан // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 558-б.
278. Сұлтан Мұхаммед // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 558–559-б.
279. "Тарих-и Рашиди" // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 566–567-б.
280. Түркістан // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 591–592-б.
281. Шараф ад-Дин Әли Йезди // "Түркістан". Халықаралық энциклопедия / Бас редакторы Ә.Нысанбаев. Алматы: "Қазақ энциклопедиясы" Бас редакциясы, 2000. 637-б.
282. Туркестан – регион и город позднего средневековья // Туркестан – колыбель тюрков (коллекция тематических выставок, посвященных 1500-летию города Туркестана). Выпуск 1. Сост. В.К. Кузембаева. Алматы: Центральная научная библиотека МОН РК, 2000. С. 12–20.
16 октября 2009 Автор: admin Просмотров: 139913
Другие статьи из этой рубрики
Проблема аутентичного наименования Казахского государства позднего средневековья XV–XVII вв. прежде не вычленялась в отдельную исследовательскую проблематику. Как показывает опыт татарстанских коллег [1], такая постановка может быть продуктивной как в вопросе установления названия государства, так и в выяснении государственного устройства, этносоциального состава, территориальных границ. Данная публикация обращает внимание исследователей на сведения в целом широко известного персоязычного сочинения "Михман-наме-йи Бухара" Ибн Рузбихана Исфахани о наименованиях Казахского государства – Казахского ханства. В контексте названия данной публикации сведения этого источника не привлекались.
Исследователь, работающий с источниками позднесредневекового времени, не может не заметить различные подходы в освещении истории Центральной Азии, обусловленные не только разной информированностью создававших хроники авторов, существовавшими традициями и стереотипами освещения тем, но и преднамеренными искажениями и умолчаниями тех или иных событий. Имеются и генеалогические искажения, имеющие также определенную политическую подоплеку.
Характеризуя вкратце политические интересы династий, во славу которых создавались многие восточные хроники, отмечу, в частности, что наиболее тенденциозно подавалась история взаимоотношений с казахами и их политическими предшественниками в тимуридской и шейбанидской историографиях, чему есть определенные причины и исторические мотивы.
Формирование национального самосознания казахов определялось рядом факторов внутриэтнического характера и объективными условиями развития казахского общества. Особенно активно этот процесс происходил в XX в. Хотя, как показала в своих исследованиях Н.Е. Бекмаханова, уже в XVIII и особенно в XIX вв. вследствие все более активного втягивания региона в общероссийскую экономику, участия казахов в важнейших военно-политических событиях Российской империи, а также усложнения форм социальной организации, медленного, но неуклонного перехода от кочевых к полукочевым и оседлым формам жизнедеятельности, интенсивного общения казахской элиты и ссыльных представителей русской демократической интеллигенции и др. обстоятельств казахский этнос обретал новое качество развития в рамках мирового сообщества [1].
В качестве одного из направлений исследований, разрабатываемых отечественной этнографической наукой, выдвигается изучение специфики этнического развития групп некоренного населения, проживающих за пределами основной территории расселения этноса, в инонациональном окружении. Объектом настоящего исследования является одна из таких локальных групп казахов, проживающих за пределами основной территории расселения своего этноса на Южном Алтае.
|
